Terug naar artikelen in de media
HEEFT HET TRENDNEUTRAAL BELEGGEN DE TOEKOMST?
Met een mengeling van nauwelijks verholen plezier en gezond wantrouwen, bekijk ik steevast de TV-programma’s waar beursgoeroe’s, analisten van allerlei geloofsrichtingen en fundmanagers van diverse pluimage, hun visie op de beurs mogen geven en daarbij alle remmen onbelemmerd losgooien.
De één al niet zelfverzekerder, welbespraakter en overtuigender dan de ander.
Wat dat betreft dus een genot voor oog en oor.
Of het ook een genot voor de portemonnee is, zal echter veel later blijken, als alle ongetwijfeld goedbedoelde adviezen al lang vergeten zijn en weer geheel andere wilde plannen om de aandacht vragen.
Het valt op dat men altijd vol is van winsten die men voornemens is te gaan maken, maar van winsten die daadwerkelijk gecashed zijn, hoor je niet zoveel.
Je kunt me dan ook tijdens het verloop van zo’n programma steeds bedenkelijker zien kijken en m’n gedachten vormen zich dan ongeveer in de trant van: “Nou jongens, niet zoveel praten maar wat meer poetsen. Wanneer gaan we nu eindelijk eens daadwerkelijk wat verdienen ?”
Persoonlijk zie ik het namelijk zo: Als de beurs gewoon uit zichzelf omhoog gaat, is beleggen geen kunst. Dan weet iedere postbode nog wel een graantje mee te pikken. Maar …, het blijft geen kermis en wat te doen bij een vlakke, kwakkelende of dalende beurs ? Een effectenmakelaar, beleggingsadviseur, fondsbeheerder en beursanalist zou toch eigenlijk, sowieso, ook in slechte tijden, minstens de voeten van z’n klanten droog moeten kunnen houden !?
Mijn vader zaliger zei altijd: “Wie zeilen kan, zeilt bij elke wind”
In de dagelijkse beurspraktijk gelden kennelijk andere regels.
Wanneer alles zakt, zakken de resultaten van de professionals doorgaans vrolijk mee.
Wanneer de beurs stijgt, blijven hun resultaten echter niet zelden achter t.o.v. de onderliggende markt. Zelfs bij de allerbeste topfondsen is dat het geval. Die blijven doodleuk jarenlang fraai gedrukte maandoverzichten uitgeven, vol met grafiekjes die dan - bijna zonder uitzondering - sierlijk naar beneden kronkelen.
Wat ik van beursmensen ook een vreemde hobby vind, is de bereidheid om de winst die ze het ene jaar met veel moeite hebben vergaard, het andere jaar weer, zonder blikken of blozen, aan de markt terug te geven.
Soms slaan ze zichzelf bij zo’n slordige 25 % verlies dan ook nog op de borst omdat de benchmark immers 26 % in de min draaide …
Ze zijn dan de markt toch maar mooi 1 % te slim af geweest !
Kennelijk staat niemand erbij stil dat, als je 50% verliest, je 100% op je overgebleven kapitaal moet verdienen om die 50% weer goed te maken ! Daar ben je j á á á r e n mee bezig en als dat dan eindelijk is gelukt -wat op zich al een topprestatie is- is de markt naar alle waarschijnlijkheid wel weer aan een nieuwe correctie toe !
Ben je dan nog steeds niet tot systematisch (lees: trendneutraal of soortgelijk) handelen overgegaan, dan bestaat er een grote kans dat je opnieuw een flinke donatie aan de markt moet doen.
Zelf als de beurzen rondom ons wereldwijd instorten, denken veel fundmanagers het tij te kunnen keren door te “spreiden”.
Maar in dergelijke gevallen blijkt steeds opnieuw: “ spreiden is lijden”.
Gespreid verliezen lijkt mij dan ook beslist niet leuker dan gewoon verliezen.
Ook de uitspraak “beleggen doe je voor de lange termijn” is zo’n dooddoener.
Op de lange termijn zijn we immers allemaal dood, terwijl we juist “hier en nu” een redelijk rendement op ons zuurverdiende geld willen hebben !
Eigenlijk allemaal onnodige dilemma’s en dogma’s, omdat het zo simpel anders kan.
De Amsterdamse beurs is zeer volwassen en compleet, met een scala van de mooiste producten en de meest uiteenlopende derivaten. Dit alles met een dagelijks volume waarbij je elke willekeurige order met een paar muisklikken, in luttele seconden, hebt uitgevoerd.
Instrumenten die immers juist zijn gemaakt om in ELKE MARKT rendement -met een zelf vooraf te bepalen winst/risicoverhouding- te kunnen maken, staan welwillend tot ieders beschikking.
Voor degene die met deze tools heeft weten leren om te gaan zijn de mogelijkheden nagenoeg onbegrensd en zijn er voor een bepaald probleem zelfs diverse verschillende oplossingen.
Oké, je moet je er wat voor doen, door je er in te verdiepen.
Dat kost wat tijd en energie, maar ik ken geen vak, of ambacht, waar dat niet zo is.
Bovendien wordt er wel tijd aan minder nuttige zaken dingen besteed.
Heb je de kennis eenmaal tot je genomen, dan kun je met opties, eventueel aangevuld met futures o.d. elk denkbaar risico afschermen en winsten opkrikken of beschermen en wat het belangrijkste is, daadwerkelijk “vastclicken”. Alleen van fysiek gerealiseerde winst kun je immers brood kopen.
Laat die 10 vogels in de lucht maar vliegen.
Het probleem van “vandaag rijk en morgen weer arm” (pensioenfondsen) is dus niet meer aan de orde.
Ik handel al jaren met een zelf ontwikkeld 100% trendneutraal clicksysteem en als ik daarmee een jaar 12 % winst heb gedraaid, loop ik hoofdschuddend en handenwringend door m’n kantoor, omdat ik vind dat ik het ontzéttend slecht heb gedaan, aangezien het véél beter had gekund.
Heb dan het gevoel minimaal zo’n 10 % te hebben laten liggen.
Op onze eigen vertrouwde AEX kun je, ongeacht het verloop van de beurs, jaar na jaar ,tussen de 18 en 36 % rendement behalen. Daar zijn zelfs, buiten het door mij gebouwde “TARBO-systeem” (turbo/arbitrage) diverse manieren voor. Er zijn ongetwijfeld nog vele andere, wellicht aanzienlijk betere systemen, waar de maker wél mee werkt, maar niet over praat. Zo iemand denkt dan: “ik zeg niets, bedenk zelf maar wat, het heeft mij, om zover te komen, al genoeg energie en geld gekost”.
Eigenlijk is dit een pleidooi voor de serieuze belegger die de moeite wil nemen een systeem te leren. Een systeem waar hij zelf de winsten mee kan genereren die hij eigenlijk van de professionals had verwacht, maar bij een kwakkelende beurs simpelweg niet krijgt.
Het moge duidelijk zijn dat ik een aanhanger ben van de trendneutrale methode, waarbij je dus niet hoeft te wachten of de beurs zo goed wil zijn om eindelijk eens een keer uit zichzelf omhoog te gaan. Met trendneutrale methodes genereer je doorgaans gewoon consequent een rendement, is het niet linksom, dan maar rechtsom.
Zoals gezegd; Een trendneutrale methode behoeft dus echt niet perse het door mij gehanteerde TARBO-systeem te zijn. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.
Wanneer men zich realiseert dat het in de markt stappen in principe drie consequenties kan hebben, te weten: Winnen/ gelijkspel/ verliezen (tot zover is het net voetbal)
en je weet een strategie op te zetten waar de verlieskans zo adequaat mogelijk wordt geëlimineerd, heb je eigenlijk al een “systeem” !
Het principe van mijn TARBO-systeem staat bloemrijk omschreven in het juni nummer van het maandblad TKA (Technische en Kwantitatieve Analyse) Momenteel nog alleen digitaal verkrijgbaar.
Het artikel is dan wel geen kant-en klaar recept waar je ogenblikkelijk mee aan de slag kunt, maar geeft wel een prima indruk hoe één en ander in elkaar steekt.
Beleggen is een vak en dient als elk ander vak of ambacht geleerd te worden.
Zich bekwamen in dit boeiende vak zal zeker z’n vruchten afwerpen. Zeker als je, net als bij het TARBO-systeem, iets weet te creëren wat in principe in nagenoeg elke markt werkt, ongeacht de trendrichting en ongeacht de beweeglijkheid. Kortom een werkwijze waarmee je de rest van je leven een inkomen kunt genereren.
Happy trading,
Jan Breestraat
Docent TARBO-systeem